çalıştığım 4 duvar arasında, ısıl konforum, çalışma masamın üzerine düşen ışık miktarı(tercihen doğal, zorunda kalınca yapay), etrafımdaki gürültü azlığı, insan azlığı gibi etmenler ne kadar iyi olursa, benim için orası iyi bir çalışma 'mekan'ıdır. bonus olarak manzarayı esas alırım ama bazen bu bonus herşeyi etkileyebilir, olmazsa olmaz haline gelebilir.
Şayet böyle bir yer bulursam, severim, çalışırım, sahiplenirim, sevdiririm.
Bir gün bir 'mekan' oluşturacaksam da önce oturup kendim keyif almayı isterim, keyif yoksa oluşum yok.
bu kadar da keyfe kederim.
*yazının çıkış noktası paristeki okulun proje binasından çekilmiş olan fotoğrafı tekrar görmem. ya özlenecek yer/kişi nasıl da belli etmiyorsa kendini, sırrını da o kadar geç keşfettiriyor işte. bıraksalar şimdi oraya beni, ya neyse bir şey demiyorum, özleniyor işte.
öğretiyorsanız bazı 'mekan'sal gerçekleri ve gereklilikleri, nerede öğrettiğine dönüp bakacaksın sevgili eğitmenim. yoksa olay kelin merhemine dönüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder