5 Aralık 2009 Cumartesi

ho ho hoo

evet koşa koşa "neşeli hayat" filmine gittim. çok övgü alıyor ya, beğenilmiş ya, kulaktan kulağa reklam yapılıyor ya o yüzden aslında. büyük umutlarla gitmedim sanırım ama beğenicem diye gittim bu büyük umut oluyor mu? oluyorsa tam da beklediğim gibi çıktı.
herşeyiyle sade, kimsenin oyunculuğunda abartı yok, çekimler inanılmaz doğal, kostümler bir o kadar sade, espriler vıcık vıcık değil, dram sümüklü mendille salondan çıkıcak kadar değil, kurgu izlerken sıkıcak türden değil, sonu eksik değil falan diye gidiyor işte.
kısaca sevdim. zaten bkmyi seviyorum. çghyi de seviyorum. gülüyorum falan işte ama güldüğüm için değil bu ülkede yeni birşeyler yaptıkları için seviyorum. yapıp da herkesle paylaştıkları için. "bir demet tiyatro" vardı bir ara izliyorduk ya televizyondan. öyle seviyorum işte.anlatabildimmi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder